Transport chłodniczy to dynamicznie rozwijający się obszar logistyki. Transport chłodniczy kojarzy nam się głównie z artykułami spożywczymi, mniej już z wyrobami farmaceutycznymi, roślinami czy kosmetykami. Przewóz tych wszystkich towarów w odpowiedniej temperaturze, z zachowaniem ciągłości łańcucha chłodniczego, pozwala konsumentom móc bez obaw kupować każdego dnia potrzebne nam rzeczy, bez obawy o ich świeżość i zdatność do spożycia.  Co przewoźnik i kierowca powinien wiedzieć przed rozpoczęciem pracy w tej dziedzinie?

Firmy transportowe i spedycyjne, które świadczą usługi transportu chłodniczego najczęściej są w  posiadaniu bogatych pakietów ubezpieczeniowych. Kwoty ubezpieczeń w branży spożywczej mogą opiewać na setki tysięcy euro. Ładunek może osiągać wartości dziesiątek lub setek tysięcy złotych i w przypadku wypadku lub awarii agregatu koszty jakie musi pokryć właściciel są kolosalne.

Podstawę prawną transportu towarów z zachowaniem kontroli temperatury jest Ustawa o transporcie drogowym i równie ważna międzynarodowa umowa ATP o przewozie szybko psujących się artykułów żywnościowych i specjalnych środkach transportu. Treść umowy ATP dyktuje warunki termiczne i kontrolne właściwości floty przewozowej jak i jej wyposażenia. Umowę stosuje się zarówno do przewozów artykułów głęboko mrożonych jak i artykułów żywieniowych, jeżeli miejsca za- i wyładunku znajdują się w dwóch różnych krajach
lub gdy jedna ze stron jest objęta konwencją. W skrócie o czym informuje nas umowa ATP:

• Jakie maksymalne temperatury może osiągać ładunek w dowolnym punkcie łańcucha dostaw (załadunek, przewóz, wyładunek)
• Rodzaje urządzeń pomiarowych, zarówno zewnętrznych mobilnych, jak i tych w które powinna być wyposażona zabudowa chłodnicza
• W jakich warunkach powinna być przeprowadzona kontrola

Jak to wygląda w praktyce?
Umowa ATP, przeszła kilka modyfikacji, ale nie wszystkie zostały wprowadzone do polskiego systemu prawnego. Mimo tego, powinniśmy wiedzieć, że producenci chłodni wyposażając ją w zgodne z normami systemy pomiarowe i kontrolne, dbają o to aby przewoźnik był „ubezpieczony” w pewność o słusznym odczycie temperatury. W przypadku urządzeń pomiarowych używanych np. podczas odbioru towaru nie mamy gwarancji, że będą one spełniać normę. To daje odbiorcy towaru możliwość do ewentualnego obciążenia przewoźnika w związku z ich zdaniem błędną temperaturą przewozu. Powinniśmy również pamiętać, że pomiar temperatury próbki ładunku powinien odbywać się w środowisku chłodzonym, czyli np. podczas rozładunku na magazynie, a nie na parkingu z otwartymi przez 2 godziny drzwiami naczepy, gdy na dworze mamy wysokie temperatury. Można dokonać pomiaru w trakcie trwania przewozu, wtedy gdy istnieje podejrzenie o naruszeniu ciągłości łańcucha chłodniczego. Odbiorca towaru powinien, mimo przeprowadzenia swojego pomiaru, brać pod uwagę wydruk z agregatu z przedstawionym poziomem temperatury w trakcie trwania przewozu.

Dodatkowo powinniśmy być przygotowani na dodatkowe instrukcje i wymogi stawiane przez sieci dystrybucji. Instrukcje mogą dotyczyć sposobów usytuowania asortymentu w naczepie, ilości możliwych podstawień pod załadunek przy jednorazowym podjeździe lub sposobów i godzin awizacji.

Na koniec chciałabym zwrócić jeszcze uwagę na konieczność odbioru przez sanepid naczepy, która ma służyć do transportu żywności i innych artykułów spożywczych, a sam kierowca powinien mieć orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych.  Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 Ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi pracownicy, którzy podejmują się pracy z żywnością podlegają powyższym badaniom.